Pomoc psychologiczno-pedagogiczna

• Iwona Kruz
•  Agnieszka Madej
•  Agata Rozpondek
•  Agnieszka Sieradzka

Konsultacje dla rodziców w dniach spotkań z rodzicami ( wg szkolnego harmonogramu spotkań) w godz. 16.00 – 17.00 – gabinet logopedyczny – I piętro pok.109.

Co nas powinno zaniepokoić i kiedy szukać pomocy u logopedy?

• dziecko podczas artykulacji wsuwa język między zęby lub ociera nim o wargę – jest to tendencja, która nie wycofa się samoistnie, a w przyszłości może spowodować seplenienie międzyzębowe;
• nawykowo mówi przez nos;
• niepokojące są zmiany anatomiczne w budowie narządów mowy;
• istnieją wątpliwości czy dziecko dobrze słyszy;
• opóźnienia w nabywaniu poszczególnych sprawności językowych są większe niż 6 miesięcy;
• dziecko nie próbuje komunikować się z otoczeniem, nie rozumie mowy innych osób, nie reaguje na polecenia;
• dziecko zamienia głoski dźwięczne na bezdźwięczne : [d] na [ t] (np. zamiast domek mówi tomek), [w] na [f], ( zamiast woda mówi fota), [g ] na [k] ,( zamiast głowa mówi kłowa), [b” ] na [p ] ( zamiast buda mówi puta);
• dziecko zamiast głosek [sz, ż, cz, dż ] mówi [s, z, c, dz ], zmiękcza głoski [s, z, c, dz ] ( zamiast sama mówi siama);
• jeśli dziecko pięcioletnie nie mówi wszystkich głosek ( wyjątek : [r ] które może pojawić się później);
• zniekształca głoski, zastępuje je innymi, nie znanymi w języku polskim, używa ”obcego” dla nas dźwięku, np. wymawia [r] gardłowo;
• dziecko wyraźnie jąka się ( miewa częste blokady i uporczywe powtarzanie jakiejś głoski lub utrudniony start mowy);
• jeśli mowa dziecka jest niezrozumiała dla innych osób poza rodzicami;
• jeśli mowa dziecka w jakikolwiek sposób różni się od mowy rówieśników;
• jeśli cokolwiek w mowie dziecka niepokoi Cię

Pamiętaj , że:

• Wady wymowy wcześnie wykryte o wiele łatwiej wyeliminować.
• Brak odpowiednio wcześnie terapii jednej wady, może sprawić, iż rozwiną się następne.
• Istnienie wad wymowy niekorzystnie wpływa na rozwój społeczny i emocjonalny dziecka.

Informacje dla rodziców dzieci z zaburzoną komunikacją językową.

Drogi rodzicu!
Mowa – jako podstawowy środek komunikowania się ludzi – ma szczególne znaczenie w rozwoju dziecka i znacząco wpływa na jego naukę szkolną. Od tego, jak dziecko mówi i jaki jest poziom jego komunikacji językowej, w dużej mierze zależą jego postępy w uczeniu się oraz pozycja społeczna w grupie klasowej.
Jeśli zastanawiasz się, czy rozwój mowy Twojego dziecka przebiega prawidłowo lub czy mówi ono poprawnie, zwróć uwagę na to, czy:

• chętnie, z własnej inicjatywy nawiązuje kontakt słowny,
•  zasób słownictwa i sposób budowania zdań oraz dłuższych wypowiedzi jest odpowiedni dla jego wieku,
• jego mowa jest płynna i wyraźna czy raczej niewyraźna lub niepłynna,
• w jakich sytuacjach i jak często dziecku brakuje słów, zacina się lub wyraźnie zaczyna się jąkać,
• prawidłowo wymawia wszystkie głoski, jeśli nie – to które z nich zniekształca lub pomija, w zeszytach szklonych spotykasz nieprawidłowe zapisy niektórych wyrazów, np.:suflada (szuflada), szłoń ( słoń ), lowel, jowej ( rower ), pokota ( pogoda ),maszenie ( marzenie ) itp. oraz błędy gramatyczne i językowe.

To ważne, gdyż zaburzony rozwój komunikacji językowej oraz różnego typu wady wymowy mogą prowadzić do niepowodzeń szkolnych Twojego dziecka.

Pamiętaj !
Jeśli cokolwiek Cię zaniepokoi, skorzystaj z pomocy logopedy w szkole lub poradni psychologiczno - pedagogicznej. Specjalista, który sprawdzi poziom rozwoju mowy córki/syna, udzieli fachowej odpowiedzi na nurtujące Cię pytania.
Jeśli dziecko trzeba objąć terapią logopedyczną, nie zaniedbaj tego. Wczesna interwencja specjalisty może zapobiec utrwalaniu się i pogłębianiu zaburzeń komunikacji słownej dziecka.

Współpracuj z logopedą, korzystaj z możliwości uczestniczenia w zajęciach, obserwując ćwiczenia, które wykonuje dziecko, przestrzegaj zaleceń iw wskazówek do pracy z nim w domu – to bardzo ważny element terapii Twojego dziecka.
Zadbaj o współpracę nauczycieli córki/syna z terapeutą – wzajemnie przekazywane informacje służyć mogą prawidłowej indywidualizacji pracy na zajęciach lekcyjnych i właściwemu dostosowaniu wymagań edukacyjnych stawianych dziecku przez szkołę.

Informacja dla rodziców dzieci z wadą wymowy.

Drogi rodzicu!

Jeżeli u Twojego dziecka stwierdzono wadę wymowy, motywuj je do korzystania z zajęć logopedycznych. Ty także powinieneś pomóc córce/synowi pamiętając o tym, że terapia ta ma miejsce nie tylko podczas zajęć logopedycznych.

Skuteczność terapii ściśle uzależniona jest od współpracy rodziców z logopedą!

I tylko wówczas, gdy współpraca ta ma rzeczywiście miejsce – terapia przynosi rezultaty.

Wskazówki dla rodziców dzieci uczęszczających na terapię logopedyczną:

• bądź w stałym kontakcie z logopedą aby na bieżąco pozyskać informacje o stanie mowy dziecka
• dopilnuj, aby dziecko systematycznie uczęszczało na zajęcia logopedyczne
• pracuj z dzieckiem w domu poprzez utrwalanie materiału zawartego w zeszycie lub na kserokopiach i ćwiczenie z dzieckiem przed lustrem - pomóż dziecku w domowych zajęciach aby mogło pracować w atmosferze spokoju
• chwal swoje dziecko nawet za minimalne osiągnięcia, co znacznie zmobilizuje je do wysiłku
• chwal i nagradzaj nie tylko za efekty jego pracy, ile za włożony w nią wysiłek. Spraw, aby praca z dzieckiem była przyjemna dla was obojga

Bądź życzliwym, pogodnym, cierpliwym przewodnikiem i towarzyszem swojego dziecka.

12 przykazań logopedycznych dla rodziców.

(według Leona Kaczmarka)

1. Narządy mowy dziecka kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym, Są one ogromnie wrażliwe na wszystkie bodźce fizyczne i chemiczne, zarówno sprzyjające jak i szkodliwe.
2. Mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, dokładnie i wyraźnie, trzeba zaniechać sztucznego spieszczania i używania tzw. języka dziecięcego.
3. Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otocznia. Z początku jest to uśmiech, ruch rączki, przegięcie ciała. Szybko jednak nastąpią reakcje głosowe. Gdy ich brak, trzeba koniecznie zbadać słuch dziecka, gdyż może on być osłabiony.
4.  Absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia.
5. Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy (rozszczep warg, dziąseł, podniebienia, zniekształcenia w układzie szczęk, uzębienia itp. ), powinno się niezbędnie pójść z nim do lekarza specjalisty : chirurga, plastyka, ortodonty.
6. Dziecko leworęczne należy otoczyć specjalną opieką. Nie wolno zmuszać go do posługiwania się prawą ręką, gdyż mogą wystąpić zaburzenia mowy.
7. Kiedy dziecko samo zaczyna coraz więcej mówić nie wolno ignorować dziecka poprzez obojętność lub brak uwagi, bo wówczas dziecko zamyka się w sobie, staje się nieufne.
8. Nie należy hamować żywiołowego pędu do mowy, trzeba wykorzystać ogromny ładunek uczuciowy, jaki dziecko wkłada w mowę.
9. Należy sprawdzać czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega zgodnie z normą.
10. Od momentu zdobycia przez dziecko umiejętności mówienia zdaniami nie wolno bezustannie przeszkadzać mu przez ciągłe poprawianie i zmuszanie do poprawnego powtarzania, gdyż dziecko nabawi się kompleksu niższej wartości, straci zaufanie do otoczenia, przestanie mówić.
11. Dziecko trzyletnie monologuje, ale chce też rozmawiać z otoczeniem, zadaje mnóstwo pyta i przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów, gdyż pomaga to dziecku w wysławianiu się, umiejętności wyrażania swych myśli i uczuć.
12. Jeśli mimo wszystko nie udało się zapobiec powstaniu defektów mowy, nie wolno opuszczać rąk. Logopedzi są w stanie pomóc dziecku, o ile rodzice i wychowawcy będą z nimi jak najściślej współpracować.

APEL DZIECKA DO RODZICÓW.

Mamo! Tato!
Wiem, że mnie kochacie. Tak wiele robicie dla mnie. Czy wiecie jednak, że dla mojego
harmonijnego rozwoju potrzebna jest mi także umiejętność poprawnego posługiwania się mową?
A zatem:

• Zróbcie wszystko, mówił( a ) poprawnie- nie chcę, by śmiały się ze mnie inne dzieci....
• Bądźcie cierpliwi, gdy mi się nie udaje. Nie zniechęcajcie się.
• Ćwiczcie ze mną codziennie, systematycznie, niezbyt długo. Powtarzając wielokrotnie zadany przez logopedę materiał, urozmaicajcie mi ćwiczenia zabawą.
• Przygotowujcie ze mną zalecony materiał ćwiczeniowy tak, by logopeda był ze mnie zadowolony, bo zależy mi na jego uznaniu.
• Nie dajcie się nabrać, gdy próbuję się wymigać od ćwiczeń swoimi wykrętami – bądźcie konsekwentni. Tego potrzebuję.
• Nie przerywajcie rozpoczętej terapii – pomóżcie mi, bym mówił (a) poprawnie!

Wasza córka
Wasz syn

Program terapii logopedycznej .

Celem terapii zaburzeń mowy jest:

1. kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej, gramatycznej
2. stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy
3. doskonalenie wymowy już ukształtowanej
4. wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń
5. usprawnianie techniki czytania i pisania
6. wdrażanie dzieci do obcowania z literaturą i sztuką oraz twórczej aktywności słownej

Celem terapii zaburzeń mowy jest:
1. .kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej,
leksykalnej, gramatycznej
2. stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy
3. doskonalenie wymowy już ukształtowanej
4. wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku
ćwiczeń
5. usprawnianie techniki czytania i pisania
6. wdrażanie dzieci do obcowania z literaturą i sztuką oraz twórczej aktywności słownej
Etapy terapii logopedycznej
1. Badanie mowy ucznia
a) badanie stanu motoryki
b) badanie słuchu fonematycznego
c) badanie sprawności narządów artykulacyjnych
d) badanie zdolności poprawnego powtarzania, rozumienia mowy i tekstu, samodzielnego
budowania tekstu
e) badanie stanu mowy spontanicznej
f) badanie wymowy poszczególnych głosek w nagłosie, śródgłosie i wygłosie
g) prowadzenie obserwacji dziecka w czasie badania przy zwróceniu szczególnej uwagi
na zachowanie, stan emocjonalny, zainteresowania
2. Ustalenie wstępnej diagnozy logopedycznej.
3. Terapia logopedyczna:
a) ćwiczenia przygotowujące artykulatory do wywoływania zaburzonych głosek
 ćwiczenia oddechowe
 ćwiczenia narządów artykulacyjnych : języka, warg, podniebienia miękkiego, żuchwy
 ćwiczenia emisyjno – głosowe

b) ćwiczenia właściwe z zakresu korekcji wad wymowy
 wywołanie głoski w izolacji
 utrwalenie głoski korygowanej na materiale językowym w logotomach, wyrazach ( nagłos,
śródgłos, wygłos ), zdaniach
 ćwiczenia utrwalające wywołaną głoskę w wierszykach, piosenkach, wyliczankach,
powiedzeniach
 automatyzacja poprawnej wymowy w mowie spontanicznej, opowiadaniu ilustracji, historyjek
obrazkowych, rozmowy kierowane
 ćwiczenia utrwalające z wykorzystaniem komputera
c) ćwiczenia wspomagające terapię logopedyczną
 ćwiczenia ortofoniczne
 ćwiczenia stymulujące rozwój słuchu fonemowego
 gry i zabawy z muzyką - logorytmika
 ćwiczenia stymulujące ogólny rozwój dziecka ( rozwijanie słownictwa czynnego i biernego,
koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej, pamięci myślenia, orientacji przestrzennej)
 kształtowanie twórczej aktywności słownej dziecka poprzez tworzenie swobodnych tekstów,
rymowanek
 wyrabianie u dzieci umiejętności posługiwania się poprawną polszczyzną, wskazywanie różnic
pomiędzy gwarą a językiem literackim
d) ćwiczenia logopedyczne:
 oddechowe: wyrabianie oddechu dla mowy, ćwiczenia oddechu przeponowego, wydłużanie
fazy wydechowej, ćwiczenia emisyjne, ćwiczenia ekonomicznego zużywania powietrza
i umiejętności synchronizowania pauz oddechowych z treścią wypowiedzi
 głosowe: wyrabianie właściwej tonacji, kierowanie głosu na maskę, ćwiczenia umiejętności
modulowania siły głosu i prawidłowego brzmienia głosek w sylabach, wyrazach, zdaniach,
naśladowanie głosów
 słuchowe: usprawnianie odbioru bodźców akustycznych, rozpoznawanie wrażeń słuchowych,
ćwiczenia poczucia rytmu, rozróżnianie głosek dobrze i źle wypowiedzianych
 artykulacyjne: usprawnianie właściwego funkcjonowania narządów mowy, wywoływanie
głosek w izolacji, utrwalanie ich poprawnej realizacji w logotomach, wyrazach, zdaniach, nauka
wierszy i piosenek z nasileniem głoski ćwiczonej
 leksykalne: rozwijanie mowy poprzez opowiadanie historyjek obrazkowych, opowiadanie
ilustracji, przeczytanego tekstu, udzielanie odpowiedzi na pytania, gry i zabawy ortofoniczne,
ćwiczenia w czytaniu i pisaniu
4.Sprawdzenie stanu mowy uczniów objętych terapią na koniec roku szkolnego( osiągnięcia, braki,
zalecenia do dalszej pracy).
5. Współpraca z wychowawcą klasy, rodzicami, pedagogiem. Instruowanie o sposobie korekcji
mowy, pokaz ćwiczeń, informowanie o postępach.
Program ten jest programem ramowym. Dla każdego ucznia objętego terapią logopedyczną
opracowywany jest program terapii indywidualnej.

Logopeda szkolny : mgr Iwona Kruz